Zespół inżynierów, informatyków i biologów opracował komputery „plecakowe” do śledzenia małych zwierząt, które dzielą swój czas na latanie po niebie i stłoczenie w jaskiniach i wydrążonych drzewach. Sieć bezprzewodowa, mająca trafną nazwę „Szeroko stosowany system śledzenia lub BATS”, umożliwi naukowcom śledzenie małych dzikich zwierząt, takich jak ptaki, gryzonie, gady i płazy, Ripperger, poprzez przyczepienie do nich małych plecaków za pomocą kleju.
Zaawansowany technologicznie system śledzenia plecaka waży zaledwie 1-2 g wraz z obudową i baterią. Jest tak malutki, jak koniuszek palca. Można ich używać do śledzenia dorosłych nietoperzy wampirów, które ważą od 1 do 1,5 uncji i dorastają do 3½ cala długości. Czas działania tych systemów śledzenia waha się od 1 do 3 tygodni w zależności od rozmiaru baterii. Te plecaki są wyposażone w odbiorniki budzenia i są w trybie oszczędzania energii; budzą się dopiero, gdy otrzymają sygnał od innego nietoperza.
Innowacyjna „bezprzewodowa sieć biologiczna” składa się z mobilnych węzłów przenoszonych przez zwierzęta („czujniki zbliżeniowe”), stacjonarnych stacji pobierania do zdalnego i zautomatyzowanego dostępu do danych i może zostać rozszerzona o stacjonarne wersje czujników zbliżeniowych.
Sieć składa się z maleńkich akcelerometrów, które generują dane, gdy nietoperze się poruszają, a czujniki zbliżeniowe pokazują, kiedy są blisko siebie (wszystkie zamknięte w każdym plastikowym plecaku z nadrukiem 3-D, który waży mniej niż grosz). Szereg naziemnych stacji bazowych odbiera sygnały i rejestruje dane dotyczące aktywności społecznej nietoperzy i trajektorii lotu. Komponenty przez większość czasu śpią i budzą się, gdy otrzymują sygnał od innego nietoperza, a następnie nadają co dwie sekundy.
Podobnie jak w naszych smartfonach, system sieci robi wykrywania ruchu i zapewnia Bluetooth stylu łączność na ułamek masy i zużycia energii.
Pomimo małej mocy sieć dała solidne wyniki w różnych badaniach różnych gatunków nietoperzy. Dwutygodniowy test, w którym oznaczono 50 nietoperzy wampirów, dostarczył danych z prawie 400 000 indywidualnych spotkań. Badacze mogą w terenie pobrać wszystkie dane z systemu na swoje telefony. Prace trwały około siedmiu lat, ponieważ informatycy napisali kod od zera, aby stworzyć możliwie najbardziej wydajną sieć, wykorzystującą bardzo niskie poziomy energii.